Ondergetekenden, vrienden van Irak uit Frankrijk, België, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Spanje, Portugal, de Verenigde Staten van Amerika, Egypte, Zweden en Irak, georganiseerd in het Internationaal Anti-Bezettingsnetwerk (IAON) en verzameld in Le Feyt, Frankrijk van 25 tot 27 augustus 2008, hebben de volgende positie ingenomen en verklaring opgesteld over ons streven naar een daadwerkelijk einde van de bezetting en voor een blijvende, duurzame vrede in Irak.
Le Feyt verklaring
Vrede in Irak is een keuze
De Amerikaanse bezetting van Irak is illegaal en kan niet worden gelegaliseerd. Alles wat uit de bezetting is voortgekomen is illegaal en onwettig en kan geen legitimiteit verwerven. Dit zijn onweerlegbare feiten. Wat zijn daarvan de gevolgen?
Het is onmogelijk in een bezet Irak vrede, stabiliteit en democratie te vestigen. Een buitenlandse bezetting is van nature tegengesteld aan de belangen van de bezette bevolking. De feiten spreken voor zich. Zes miljoen Irakezen op de vlucht binnen en buiten Irak, Iraakse academici en professionals werden opzettelijk vermoord, hun cultuur werd vernietigd, en er vielen al meer dan een miljoen doden.
De propaganda in het Westen probeert de absurditeit aannemelijk te maken dat de invallers en vernietigers van Irak eveneens de rol van beschermer kunnen opnemen. De algemene vrees voor een "veiligheidsvacuüm" – als argument om de bezetting verder te zetten – negeert het feit dat het Iraakse leger nooit capituleerde en de ruggengraat vormt van de Iraakse gewapende weerstand. Die ruggengraat is uitsluitend bezorgd om de verdediging van het Iraakse volk en de Iraakse soevereiniteit. Op dezelfde wijze negeren diegenen die een burgeroorlog voorspellen de realiteit, nl. dat het overgrote deel van de Iraakse bevolking, zowel in aantal als belang, de bezetting verwerpt en dit zal blijven doen.
Het Iraakse volk verzet zich met alle middelen tegen de bezetting, en dit overeenkomstig het internationaal recht (1). Enkel de volksweerstand kan worden erkend als uitdrukking en verdediging van de wil en de belangen van de Iraakse bevolking. Tot nu toe bleven de Verenigde Staten blind voor deze realiteit, in de hoop dat een "diplomatieke ingreep", na de militaire ingrepen van effectieve etnische zuiveringen, hen in staat zal stellen een regering op te leggen aan Irak. Wat ook de uitkomst van de Amerikaanse presidentverkiezingen wordt, de VS zullen hun imperiale doelstellingen nooit kunnen verwezenlijken en de druk die ze op Irak uitoefenen is tegengesteld aan de belangen van de Iraakse bevolking.
In het Westen blijven sommigen de ontzegging van volkssoevereiniteit rechtvaardigen onder het voorwendsel van de "oorlog tegen het terrorisme" (2). Hiermee criminaliseren ze niet alleen de weerstand, maar ook de humanitaire hulp aan een belegerd volk. Volgens het internationaal recht is het Iraakse verzet een nationale bevrijdingsbeweging. Erkenning van het Iraakse verzet is dus een recht, niet louter een keuze (3). De internationale gemeenschap heeft het recht om de erkenning van de door de VS opgelegde regering in Irak in te trekken en het Iraakse verzet te erkennen.
Het is duidelijk dat Irak geen duurzame stabiliteit, eenheid en territoriale integriteit kan verwerven vooraleer zijn soevereiniteit wordt gewaarborgd. Het is evenzeer duidelijk dat de Amerikaanse bezetting haar verantwoordingsplicht niet kan ontlopen door de verantwoordelijkheid af te schuiven op de buurlanden van Irak. Het ligt voor de hand dat stabiliteit alleen kan bereikt worden door een niet-aanvalspact, en ontwikkelings- en samenwerkingsakkoorden tussen een bevrijd Irak en zijn naaste buren (4). Door zijn centrale geopolitieke positie en de aanwezigheid van natuurlijke hulpbronnen, is een bevrijd, vreedzaam en democratisch Irak van cruciaal belang voor het welzijn en de ontwikkeling van de aangrenzende landen. Alle buren van Irak moeten erkennen dat stabiliteit in Irak in hun eigen belang is en zich ertoe verbinden zich niet te mengen in Iraks binnenlandse aangelegenheden.
Als de internationale gemeenschap en de Verenigde Staten geïnteresseerd zijn in vrede, stabiliteit en democratie in Irak moeten ze accepteren dat alleen het Iraakse verzet - gewapend, burgerlijk en politiek – in staat is dit te bereiken omdat het de belangen van het Iraakse volk behartigt. De eerste vraag van het Iraakse verzet is de onvoorwaardelijke terugtrekking van alle buitenlandse troepen die Irak illegaal bezetten - inclusief de particuliere contractanten - en het ontmantelen van alle strijdkrachten die door de bezetting geïnstalleerd werden.
De Iraakse anti-bezettingsbeweging - in al zijn vormen – die het Iraakse volk verdedigt, is als enige in staat te zorgen voor democratie in Irak. In alle geledingen van deze beweging is overeengekomen dat bij een Amerikaanse terugtrekking een tijdelijke administratieve overheid zou worden belast met twee taken: de voorbereiding van democratische verkiezingen en de heropbouw van het nationale leger. Na voltooiing van deze taken zal deze administratieve overheid zichzelf ontbinden. Ze zal beslissingen over herstelbetalingen, de ontwikkeling en de wederopbouw overlaten aan een soeverein en vrij gekozen Iraakse regering in een land dat toebehoort aan al zijn burgers zonder discriminatie op grond van religie, etniciteit, overtuiging of geslacht.
Alle wetten, contracten, verdragen en overeenkomsten getekend onder de bezetting zijn ondubbelzinnig van nul en generlei waarde. Volgens het internationale recht en de wil van het Iraakse volk, berust de totale controle over de Iraakse olie en alle natuurlijke, culturele en materiële bronnen in handen van de Iraakse bevolking, aan alle generaties, in het verleden, het heden en de toekomst. In het gehele spectrum van de Iraakse anti-bezettingsbeweging zijn allen het erover eens dat Irak zijn olie op de internationale markt moet kunnen verhandelen met alle landen die niet in oorlog zijn met Irak, en in lijn met de verplichtingen als lid van de OPEC.
De Amerikaanse invasie in 2003 was en is nog steeds illegaal en de wet op de statelijke aansprakelijkheid eist dat staten weigeren de gevolgen van illegale staatsacties te erkennen (5). De verantwoordelijkheid van een staat omvat ook herstelplicht. Alle statelijke en niet-statelijke actoren die profiteerden van de vernietiging en plundering van Irak moeten een vergoeding betalen.
Het Iraakse volk verlangt reeds lang naar vrede. Op basis van de conclusies van het Wereld Tribunaal over Irak te Istanbul in 2005 (6), en met erkenning van het enorme lijden van het aangevallen Iraakse volk, stemmen de ondertekenaars van deze verklaring in met de bovengenoemde beginselen voor vrede, stabiliteit en democratie in Irak.
De soevereiniteit van Irak ligt in handen van de burgers in verzet. Vrede in Irak is eenvoudig te bereiken: onvoorwaardelijke terugtrekking van de VS en de erkenning van het Iraakse verzet, dat per definitie de wil van het Iraakse volk vertegenwoordigt.
We doen een beroep op alle vredelievende mensen in de wereld om het Iraakse volk en zijn verzet te steunen. De toekomst van vrede, democratie en vooruitgang in Irak, de regio en de wereld hangt ervan af.
De leden van het Internationale Anti-Bezettingsnetwerk (7):
Abdul Ilah Albayaty, lid van het Uitvoerend Comite van het BRussells Tribunal, www.brusselstribunal.org, Frankrijk - Irak
Hana Al Bayaty, coördinator van het Iraakse Internationale Initiatief voor de vluchtelingen, www.3iii.org, Frankrijk - Egypte
Dirk Adriaensens, lid van het Uitvoerend Comite van het BRussells Tribunal, www.brusselstribunal.org, België
John Catalinotto, International Action Center, www.iacenter.org, Verenigde Staten
Ian Douglas, coördinator van het Internationaal Initiatief voor de Vervolging van de Amerikaanse Genocide in Irak, www.USgenocide.org, Verenigd Koninkrijk- Egypte
Max Fuller, auteur van 'For Iraq, the Salvador Option Become Reality’ en 'Crying Wolf, death squads in Iraq' - www.cryingwolf.deconstructingiraq.org.uk, Verenigd Koninkrijk
Paola Manduca, Wetenschapper,Nieuwe Wapens Comité, www.newweapons.org, Italië
Sigyn Meder, lid van de Associatie voor Solidariteit met Irak in Stockholm, www.iraksolidaritet.se, Zweden
Cristina Meneses, lid van de Portugese zitting van het Wereld Tribunaal voor Irak, www.tribunaliraque.info/pagina/inicio.html, Portugal
Mike Powers, lid van de Associatie voor Solidariteit met Irak in Stockholm, www.iraksolidaritet.se, Zweden
Manuel Raposo, lid van de Portugese zitting van Wereld Tribunaal voor Irak, www.tribunaliraque.info/pagina/inicio.html, Portugal
Manuel Talens, schrijver, lid van Cubadebate, Rebelión en Tlaxcala, www.tlaxcala.es, www.rebelion.org, www.cubadebate.cu, Spanje
Paloma Valverde, lid van de Spaanse Campagne Tegen de Bezetting en voor de Soevereiniteit van Irak (CEOSI), www.nodo50.org/iraq/, www.iraqsolidaridad.org, Spanje
27 augustus 2008
Le Feyt, Frankrijk
Gelieve deze verklaring op grote schaal te verspreiden.
* International figures who join us in our commitment to a true end to the occupation and to a lasting, sustainable peace in Iraq
* Voor individuele onderschrijving of als organisatie, neem contact op met: http://www.tlaxcala.es/detail_campagne.asp?lg=en&ref_campagne=5
http://brusselstribunal.org/
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire